"แล้วปากคุณล่ะ ยังหวานเหมือนเดิมมั้ย.." มือหนาช้อนปลายคางของเธอขึ้นให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกัน ราวกับถูกมนต์สะกดของอีกฝ่ายดึงดูดให้สบตากัน คัพเค้กมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นของอดีตคนรักที่มันกำลังทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหว
ใบหน้าคมคายค่อยๆ โน้มลงมาใกล้เธอเรื่อยๆ จนริมฝีปากของทั้งสองคนเกือบจะแนบชิดติดกัน แต่เธอก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น แล้วรีบดึงสติให้กลับมา ก่อนจะผลักร่างของเขาออกอย่างรุนแรง
"อย่ามาทำแบบนี้เลย กลับไปเถอะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว เราไม่ควร.."
"คุณรักผมอยู่ !!"
"ไม่ เค้กไม่ได้รัก !!" เธอกล่าวปฏิเสธเสียงแข็ง
"อาการคุณ แววตาคุณ มันฟ้องทุกอย่าง"
"ออกไปเลยนะ กลับบ้านตัวเองไป!!"
"ผมหิว"
"หิวก็ไปกินที่บ้านตัวเองสิ !!"
"ไปกิน....กับผมมั้ย ?"
"...." คัพเค้กพ่นลมหายออกใจออกมาแรงๆ ด้วยความหงุดหงิดกับคำพูดกำกวมของชายหนุ่ม
"ถ้าไม่กลับอยากจะอยู่นี่ก็อยู่ไป เค้กไปเอง !!" ขาเรียวก
