"งานหมั้นก็เลื่อนไปสิ เลื่อนไปแบบไม่มีกำหนด หรืิอจะยกเลิกก็ได้ !!"
"ผมไม่มีทางทำแบบนั้น !!"
"คุณเป็นผู้ชายที่หน้าเบื่อมากรู้ตัวรึเปล่า" ร่างบางถอนหายใจออกมาหนักๆ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้เขาเข้าใจ ไม่รู้ว่าเคยรักคนเอาแต่ใจอย่างเขาไปได้ยังไงกัน
"อย่าทำให้ผมต้องเร่งให้งานหมั้นของเรามันเร็วขึ้นนะเค้ก กำหนดหมั้นปีหน้า ผมสามารถเปลี่ยนให้เป็นเดือนหน้าได้นะ !!"
"ฉันก่อนที่จะความจำเสื่อมคงจะยอมคุณทุกอย่างเลยสินะ คุณถึงได้มีนิสัยเอาแต่ใจตัวเองขนาดนี้"
"เพราะคุณรักผมมากต่างหาก"
"....."
"แล้วผมก็รักคุณมากเช่นกันเค้ก" คลาสทำท่าเหมือนจะเดินเข้าไปหา ทว่าเธอกลับเดินถอยหนี
คัพเค้กไม่แม้แต่จะอยากอยู่ใกล้เขาเลยแม้แต่วินาทีเดียว เธออยากให้เขาปล่อยเธอไปบ้าง เธออยากโสด อยากลองคบกับคนใหม่ๆ ถ้ามัวแต่ปล่อยให้เป็นแบบนี้บอกตรงๆ เลยว่าเธออึดอัดมากจริงๆ
"โอเค ผมรู้ว่าคุณยังไม่ชิน ผมจะพยายามให้คุณจำผมให้ได้"
