“ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องห่วง น้ำผึ้งรับมือพ่อได้ พี่ต่อไปอาบน้ำเถอะ”
เมื่อผัวยอมออกจากห้องครัวไป เธอจึงกดหมายเลขโทรศัพท์ติดต่อกลับไปยังเบอร์ของพ่อผัว
“มีอะไรคะ?”
จ่าเติมชัยพยายามระงับความตื่นเต้น เพื่อไม่ให้ลูกสะใภ้รู้ว่าตอนนี้ใจเขายังสั่นอยู่
“หนูลืมกางเกงในไว้น่ะ”
“อุ๊ย! จริงหรือคะ ทำไงดี”
“คืนนี้จะมาเอามั้ย”
“เอาอะไรคะ”
“เอ่อ...หมายถึง...กางเกงใน”
เธอถึงกับหัวเราะ “เอาสิคะ ต้องเอาอยู่แล้ว”
จ่าเติมชัยยิ้มกริ่ม รับรู้ถึงสัญญาณที่ลูกสะใภ้ส่งมาอย่างแนบเนียน “งั้นคืนนี้ พ่อจะไปเรียกผัวหนูตั้งแต่หัวค่ำเลยดีมั้ย”
น้ำผึ้งยิ้มร้าย “เอาไงดีนะ...จะเอาไงดี”
พูดทิ้งท้ายแค่นั้นก่อนจะชิงตัดสายไป เพราะอยากให้พ่อผัวร้อนใจจนอยู่ไม่ติด
ผ่านไปไม่ถึงสามวินาที เสียงข้อความไลน์ดังขึ้น เธอรีบกดอ่านอย่างสนุก อารมณ์ดี...
“เกลียดหนูที่สุด...เกลียด!”
น้ำผึ้งถึงกับหัวเราะขบขันให้กับความกะล่อนเหลือร้
