“จ่าเติมคงอยากได้ยัยเพียงขวัญเป็นลูกสะใภ้มาก ถึงขนาดวางแผนกำจัด พี่ว่าน้ำผึ้งถอยดีกว่ามั้ย”
“เรื่องอะไรจะถอย จ่าเติมรังเกียจฉัน แต่พี่ต่อรักฉัน แค่นี้ฉันก็ชนะแล้ว”
“แต่ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย ต่อให้รักเมียแค่ไหน ถ้าผู้หญิงอ้าขาให้ฟรี ๆ บางทีมันก็อดใจไม่ไหวนะ”
“พี่พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง”
“พี่ได้ยินจ่าเติมคุยโทรศัพท์กับยัยเพียงขวัญ นัดแนะจะให้เจอกับไอ้ต่อที่บ้านคืนนี้”
ได้ยินแบบนั้นเลือดก็ขึ้นหน้าทันที
“อะไรนะ! ถึงว่า คืนนี้มาเรียกตั้งแต่หัวค่ำ หนอย คิดจะพรากผัวไปจากอีน้ำผึ้ง เราได้เห็นดีกัน”
“น้ำผึ้งจะทำไง”
“เราแยกกันตรงนี้ พี่จะไปไหนก็ไปเหอะ ส่วนฉันขอไปจัดการอีหน้าด้านนั่นก่อน”
เมื่อเธอกับโยธาแยกกันไปคนละทาง เธอเดินเท้าไปยังบ้านของพ่อแม่ต่อชัย ซึ่งอยู่ไม่ไกลกันสักเท่าไหร่ ใช้เวลาราวห้านาทีก็ถึงแล้ว
บ้านหลังใหญ่ไม่ได้มีรั้วรอบขอบชิด เป็นบ้านในสวนผลไม้ที่สงบสบายเป็นธรรมชาติ
