สองสัปดาห์ต่อมา
หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่ได้ยินเรื่องน่าปวดหัวของยัยเพลงอีก แต่ก็ต้องได้เจอกันตอนเรียนทุกคาบเพราะเราอยู่สาขาเดียวกัน
เราต่างคนต่างอยู่ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และฉันคิดว่าเพลงก็คงจะคิดได้แล้วกลับมารักตัวเองแล้วเหมือนกัน
"พวกแก! ผลสอบชิงทุนออกแล้วนะ เข้าไปดูหรือยัง!" เสียงของยัยทิวลิปเพื่อนสาวสองคนสนิทที่รีบวิ่งแจ้นเข้ามาหาฉันกับปาล์มมี่ทำให้เพื่อนในห้องต่างพากันหันมามอง "แกเก่งโคตรยัยใบชา!!"
หัวใจฉันเต้นแรงมากตอนที่ทิวลิปยื่นมือถือที่มีรายชื่อคนสอบผ่านมาให้ แต่มันกลับเป็นความดีใจที่ไม่ค่อยสุดเอาซะเลย
"นี่แกดีใจมั้ยเนี่ย ทำไมหน้าซีด" ปาล์มมี่เอ่ยทักเลยทำให้ฉันหลุดจากความคิดเรื่อยเปื่อย
"ดีใจสิ ใครมันจะไม่ดีใจวะ"
"ต้องไปฉลองแล้ว กรี๊ด!!"
แล้วเย็นวันนี้ฉันก็ถูกลากมาที่ร้านหมูกระทะร้านประจำที่เคยมากับรุ่นพี่เมื่อคราวก่อน จะว่าไปแล้วช่วงนี้ฉันไม่เห็นเขาเลยหรืออาจเป็นเ
