เช้าวันถัดมา
นิษฐาขยับตัวตื่นด้วยความรู้สึกร้าวระบมไปทั้งร่างกาย เธอยังคงอยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของพ่อเลี้ยงรักษา
เขายังคงหลับอยู่แม้ตอนนี้จะเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้าแล้ว คงเพราะเหน็ดเหนื่อยจากงานแต่งเมื่อวาน หรือไม่ก็เพราะเซ็กซ์อันดูร้อนแรงเมื่อคืน หญิงสาวเองก็ไม่แน่ใจ
แต่ที่แน่นอนคือตอนนี้นิษฐาขยับตัวแทบไม่ได้ ทว่าอารมณ์หวามไหวกลับยังคงรับรู้ได้ในทุกสัดส่วนของร่างกาย ยิ่งลมหายใจอุ่นของรักษาเป่ารดต้นคอ ยิ่งอดไม่ได้ที่จะคิดถึงรสรักที่ชายหนุ่มมอบให้เมื่อคืน
นิษฐาหลับตาลงอีกครั้งในอ้อมกอดของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี ตักตวงช่วงเวลาแห่งความสุขที่ไม่รู้ว่าจะจบลงตอนไหน
ทว่าเสียงโทรศัพท์ของเธอกลับดังขึ้นเสียก่อน มือเรียวเอื้อมไปหยิบเอาสมาร์ตโฟนมาดู จึงเห็นชื่อของเพทายปรากฏอยู่บนหน้าจอ
"ทาย..." เสียงเล็กพึมพำในลำคอ และรับรู้ได้ถึงความรู้สึกหนักอึ้งในใจ เธอเลือกที่จะยังไม่รับสาย และตั้งใจจะโทรกลับไปห
