เช้าวันถัดมา
นิษฐาตื่นมาส่งรักษ์รักตะวันไปกรุงเทพฯตั้งแต่เช้าตรู่ วาคินเป็นคนขับรถ เธอจึงทำแซนด์วิชให้หนุ่มๆ ติดรถไปทานระหว่างทางด้วย
โนอายังนอนไม่ตื่น เพราะเด็กชายยังคงปรับตัวกับเวลาในประเทศไทยไม่ค่อยได้ ทว่านิษฐาหลับนอนไม่ค่อยหลับ เธอถึงตื่นมาตั้งแต่เช้าเช่นนี้ แม้จะรู้สึกอ่อนเพลียแต่ก็ชื่นชอบบรรยากาศยามเช้าของไร่เช่นเคย
"หนูเจีย" คุณรังสิมาเดินออกมาหาลูกสะใภ้ รักษ์ตะวันและวาคินขับรถออกไปแล้ว เธอจึงเดินกลับขึ้นมาหานาง
"คุณแม่ ทำไมตื่นแต่เช้าจังคะ?" ร่างเล็กเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา
"ก็แม่อิ่มเอมความสุข นอนหลับสบายก็เลยตื่นแต่เช้าได้ แล้วหนูกับโนอาล่ะ นอนหลับสบายดีหรือเปล่า?" นางถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย โดยเฉพาะหลานชายที่ไม่เคยใช้ชีวิตในประเทศไทยเลย
"โนอาหลับสบายมากค่ะ แต่หนูสิคะนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่ คงเพราะมีเรื่องให้คิดหลายเรื่อง แต่ว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกค่ะคุณแม่"
"หนูเจี
