คำพูดของเสือและปาริมาก็ทำให้เขาได้รับรู้เรื่องราวบางมุมที่ไม่เคยรู้มาก่อน เรื่องการวางยาในค่ำคืนนั้นเป็นฝีมือของกชกร ไม่ใช่พิมาลิน
พิมาลินพูดจริงว่าเธอช่วยเขากจากสองแม่ลูก แต่ตอนนั้นเขาแค่ไม่อยากจะเชื่อเท่านั้นเอง
“ลินต้องไปด้วยเหรอคะ” พิมาลินเอ่ยถาม เธอไม่ทะเลาะเบาะแว้งอะไรกับสิงห์อีก อาจเพราะเธอเหนื่อย และมีความซาบซึ้งใจที่เขาคอยช่วยเหลือเธอมาตลอดหลายวันที่ดูแลบิดาอยู่เช่นนี้
“ไปสิ เป็นการให้เกียรติท่านผู้ว่า เฮียเถื่อน เฮียปืน เฮียเสือก็ไป” เขารู้ว่าเธอสนิทกับปาริมา หากรู้ว่าเสือไปด้วย ปาริมาก็ต้องไปด้วย พิมาลินคงดีใจที่จะได้เจอกับปาริมา
“ค่ะ”
“ส่วนคุณพ่อเฮียจะให้คนมาดูแลเอง” ประโยคของเขาทำให้เธอต้องเงยหน้ามอง เพราะสรรพนามที่เขาใช้มันให้ความรู้สึกเป็นกันเองและสนิทสนมดังเก่าก่อน
“ลินถามเฮียหน่อยสิคะ”
“ถามว่า”
“เฮียหายโกรธลินแล้วเหรอคะ”
“หายโกรธเรื่องอะไร”
“เรื่องวันนั้นไงคะ เ
