“หนาวไหม” น้ำเสียงแหบพร่าของเขาทำให้ปาริมาสะดุ้ง หันไปก็เจอว่าเขายืนซ้อนอยู่ทางด้านหลัง ลมหายใจของเขาเป่ารดอยู่ที่ต้นคอของเธอ
“ไม่ ไม่ค่อยหนาวค่ะ” ปาริมาตอบเสียงสั่นพลางกอดตัวเองเอาไว้
“เมื่อกี้โดนฝน ฉันหนาวมากเลยนะ” เขากอดเธอเอาไว้ ปาริมาถึงกับสะท้าน รีบหมุนร่างกลับมาหา ดันอกกว้างของเขาเอาไว้
“นายหัวจะทำอะไรคะ” เธอเอ่ยถามเขาหน้าตาตื่น
“ทำไมเธอถึงได้น่ารักน่าปรารถนาขนาดนี้ปาริมา” เขามองใบหน้าจิ้มลิ้มพริ้มเพราของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยไฟเสน่หา
“อย่าค่ะนายหัว” เธอเบี่ยงหลบพลางดันใบหน้าของเขาออกห่าง
“ว้าย!” เสียงฟ้าร้องที่ดังสนั่นทำให้เธอตกใจ หวีดร้องออกมาก่อนที่จะโผเข้ากอดเขาแทน
“กลัวเหรอ” เขาประคองเธอไปนั่งบนพื้นทางด้านหลัง กอดรัดเธอเอาไว้อย่างแนบแน่น
“กลัวค่ะ อุ๊ย!” พอเงยหน้าขึ้นตอบก็พบว่าเขามองเธออยู่ก่อนแล้ว
เสือประคองใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารักของสาวน้อยเอาไว้ในอุ้งมือ ก่อนที่เขาจะ
