“นี่เธอจะบอกฉันว่าพี่ธามเลือกทุกคนยกเว้นฉันหรือไง”
“ไม่ใช่อย่างนั้น”
“ไม่รู้ละ ใครหน้าไหนเข้ามาอ่อยพี่ธาม ฉันจะตบให้คว่ำ” ภัสราหน้าหงิกงอจนวิกานดาต้องผ่อนลมหายใจออกมาเต็มแรง
พริมาที่ออกมารอรถของบริษัทอยู่ด้านนอกมองไปรอบกายด้วยความรู้สึกเหนื่อยล้าพอสมควร
ธามมีรถตู้รับส่งพนักงานที่ไม่มีรถยนต์ส่วนตัวไปที่ร้านอาหารและมีบริการไปส่งบ้านด้วยเพราะอาจจะรับประทานอาหารกันดึก เธอคิดว่าธามเป็นคนที่ใส่ใจลูกน้องพอสมควร
เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้น ทำให้พริมากดรับเพราะเป็นเบอร์ของเถื่อน
“เฮียกำลังจะไปหา”
“คะ?” พริมาหลุดอุทานออกมา เมื่อได้ยินเถื่อนพูดเช่นนั้น
“อยู่ไหน”
“พรีมยังอยู่ที่ทำงานคะ”
“ทำไมยังอยู่ที่ทำงาน นี่มันเลยเวลาเลิกงานมาเยอะแล้วไม่ใช่เหรอ” เสียงดุ ๆ ของเถื่อนดังมาตามสาย
“ที่บริษัทเขาจะพาไปเลี้ยงต้อนรับพนักงานใหม่น่ะค่ะ พรีมเลยรอรถตู้บริษัทอยู่น่ะค่ะ”
“ใจดีขนาดนั้นเชียว” เถื่อน
