แม้เด็กนักเรียนสาว ๆ แต่ละชั้นจะพากันฝันถึงใบหน้าที่หล่อเหลากับมาดเท่ดุของเขา แต่ก็ไม่มีตัวแม่คนไหนกล้าเสี่ยงเข้าไปอ่อยหรือทอดสะพานให้
คงมีแต่บรรดาครูสาวน้อยสาวใหญ่เท่านั้น ที่ยังพอจะเข้าไปทำตาหวานใส่บ้างเป็นครั้งคราว
ยิ่งจิณพเย็นชาและดุด่าเหล่านักเรียนหลังห้องมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้พิมวาสนใจและปลื้มอาจารย์หนุ่มคนนี้มากขึ้นเท่านั้น
เธอจึงพยายามทำทุกทางให้เขาหันมาสนใจ แต่ก็ไม่เคยได้ผล เพราะชายหนุ่มไม่หลงกลให้กับความสวยของผู้หญิงคนไหนง่าย ๆ
พิมวาจึงเริ่มไม่สนใจเรียนในวิชาของเขา และแทบจะไม่เคยส่งการบ้านที่อาจารย์คณิตสั่ง
จนถูกจิณพหมายหัวเอาไว้หลายต่อหลายครั้ง นั่นจึงทำให้เด็กสาวบรรลุเป้าหมายไปโดยปริยาย
เพราะสาวน้อยสามารถทำให้จิณพจดจำเธอได้แม้จะเป็นในแบบลูกศิษย์ที่ไม่ค่อยจะได้เรื่องก็ตาม
“ฉันว่า...มันตั้งใจหวะ นี่อย่าบอกนะ ว่าแกจะเอาจริงหนะ?”
เพื่อนคนหนึ่งถามขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
