“งั้นอยู่เป็นเพื่อนลูกนะ ฉันจะออกไปทำกับข้าวให้กิน”
“ครับ”
กมลฉัตรมองค้อนคนที่เอาแต่ครับ ๆ โดยไม่พูดอะไรเพิ่ม
“ฉันจะต้มมาม่าให้แกกิน”
“ครับ”
แสนกล้าตอบยิ้ม ๆ
“แสน…”
“เธอทำอะไรให้กิน ฉันก็จะกินทุกอย่าง จะไม่บ่นสักคำ”
“แกนี่นะ…”
“ก็บอกแล้วไงว่าจะเป็นผัวที่ดี อยู่ในโอวาท เชื่อฟังคุณเมียทุกอย่าง”
“อย่าดีแตกทีหลังก็แล้วกัน ฉันบีบคอแกแน่”
คนถูกขู่ไม่กลัวสักนิด เพราะไม่มีวันที่เขาจะดีแตกแน่นอน เขาเกือบพลาด เกือบไม่ได้อยู่กับเธอมาแล้วครั้งหนึ่ง กมลฉัตรต้องแบกรับความทุกข์ ต้องอดทนต่อคำนินทาและสายตาเคลือบแคลงมาตั้งหลายปี จากนี้ไปเขาจะชดใช้ให้เธอ เขาจะทำให้เธอมีความสุขในทุก ๆ วัน จะทำเพื่อเธอทุกอย่าง
กมลฉัตรเดินออกจากห้อง เข้าครัว เธอหุงข้าว และทำกับข้าวง่าย ๆ สองอย่าง และทำไข่เจียวไว้เผื่อตาหวานด้วย
พอหม่ามี้เดินออกจากห้องไปครู่ใหญ่ ตาหวานก็ลืมตาตื่น แล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง
“ตื่นแล้วเหร
