LINE~
[ลมหนาว : มาถึงแล้วนะ กำลังแอบมองคนสวยอยู่ห่างๆ] ข้อความที่แจ้งเตือนบนหน้าจอกระตุ้นให้ฉันเริ่มมองหา
แต่ยังไม่มีโอกาสได้พบว่าเป้าหมายอยู่ตรงไหน สายตากลับพลันประสานเข้ากับพี่องศาที่กำลังมองมาที่ฉันพอดี แต่ไม่กี่วินาทีต่อจากนั้นฉันก็เจอพี่ลมหนาวที่นั่งอยู่บนโต๊ะที่ถัดห่างออกไปไม่ไกล
คนที่อยู่ในสายตาโบกไม้โบกมือกลับมา สิ่งที่ฉันทำได้ก็คือส่งการยิ้มกลับไป
[ลมหนาว : สรุปเมายัง?]
[ของขวัญ : ไม่เมาเลยค่ะ]
[ลมหนาว : แต่หน้าแดงหมดแล้วนะ แต่ก็ยังน่ารักอยู่] ฉันหลุดขำและเผลอลืมเรื่องในหัวไปชั่วขณะ
พี่จีน่าที่กำลังมองฉันอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะแซวขึ้นมา
"ถือว่าโออยู่นะ รู้ว่าอยู่ไหนก็รีบพาตัวเองมาอยู่ใกล้ๆ อย่างน้อยๆ ก็ช่วยลบภาพความจำที่ว่าผู้ชายมักจะใจร้ายใจดำกันแทบทุกคน" ฉันดับหน้าจอโทรศัพท์และเลือกที่จะสนใจคนตรงหน้าแทน
"พี่จีโอเคไหม หนูมัวแต่คิดเรื่องตัวเองจนลืมไปว่าพี่จีก็มีเรื่องเศร้า"
