SPECIAL PART
ครืด~ ครืด~
โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างสั่นสะเทือนขึ้น โดยที่หน้าจอยังปรากฏเบอร์เดิมที่โทรหาก่อนหน้านี้ แล้วสามสาย
ใบหน้าสะสวยที่แต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มก่อนหน้านี้ถูกแทนที่ด้วยความนิ่งไปชั่วขณะ ถึงอย่างนั้นของขวัญก็ยอมผละตัวออกมาให้ห่างจากทุกๆ คนและยอมรับสายแต่โดยดี
"กลับแล้วใช่ไหมคะ" ของขวัญกำลังคาดหวังให้ทุกอย่างเป็นแบบนั้น ความสนใจไปหยุดอยู่ที่เสียงของปลายสาย ทั้งที่ไม่พูดแต่ก็เป็นอันรู้อยู่แก่ใจว่าคำตอบค่อนข้างสำคัญกับเธอ
(ยังไม่กลับเลยค่ะ ยังนั่งรออยู่ที่เดิมเลย)
"สี่ชั่วโมงแล้วนะคะ"
(พี่เข้าไปถามให้แล้วนะคะ บอกให้เขากลับไปแล้วด้วย แต่เขาบอกว่าถึงยังไงก็จะรอ อยากให้พี่ทำอะไรต่อไหมคะ)
"ถ้างั้นหนูขอรบกวนพี่ให้เดินไปหาเขาให้หน่อยได้ไหมคะ เดี๋ยวหนูบอกให้เขากลับไปเอง"
(ได้เลยค่ะ น้องขวัญรอแป๊บนึงนะคะ พี่เพิ่งเดินออกมาเมื่อกี้นี้เอง) ของขวัญหันกลับไปมองคนที่อย
