SPECIAL PART
"เค้กที่พี่ซื้อให้หนูมันอยู่ไหน" ของขวัญตั้งคำถามกับคนที่เอาแต่มองหน้าเธอแบบตาไม่กระพริบ ยกมือเรียวขึ้นปัดป้องระหว่างรัศมีสายตาทว่าถึงอย่างนั้นอีกคนก็ยังไม่ยอมกระพริบตาอยู่ดี
"พี่ๆ มีใครเห็นเค้กของหนูไหมคะ หรือกินกันแล้ว?"
"เอาอะไรมากินก่อน ให้มันยอมให้พวกพี่แตะเถอะน้องขวัญ มันบอกใครหน้าไหนก็ห้ามแตะของของมัน"
"มันก็หวงแหละ ย้ำชัดเจนว่าเค้กของเมีย" ของขวัญหลุดขำเมื่อเห็นสายตาเหล่าบรรดาของรุ่นพี่ที่มองมาที่เธอและเพื่อนของเขาสลับกัน
"ขวัญไม่ได้ล้อพี่เล่นใช่ไหม พี่ไม่โอเคนะถ้าจะมาแล้วบอกว่าจะรักคนอื่นที่ไม่ใช่พี่แบบที่ขวัญเคยทำ"
"ความน้อยใจมันทำงานทุกครั้งที่คนเราเสียใจนั่นแหละค่ะ"
"พี่พลาดเองแหละที่คิดว่าพี่คิดดีแล้ว ทำถูกต้องที่สุดแล้ว แต่มันกลับไม่ได้ชัดเจนกับขวัญเลย"
"..."
"พี่บอกมี๊และแดดดี๊ตั้งแต่วันที่พี่พาเธอไปทานข้าวที่บ้านว่าพี่ไม่อยากให้เรื่องระหว่างเรามันเ
