บทที่ 76 สังหารปรมาจารย์ยุทธ!
ขณะที่มีดกำลังถึงคอของหนิงหลงนั้น พลันมีเศษหินพุ่งเข้าใส่มีดเล่มนั้น ทำให้มันเปลี่ยนทิศทางไป หนิงหลงถอนหายใจอย่างโล่งอกนึกว่าตนเองต้องตายเสียแล้ว!
“ไม่เป็นไรนะ พี่หนิง!” เสียงหนึ่งดังขึ้นพร้อมกับปรากฏเงาร่างหนึ่งข้างหน้าหนิงหลงขึ้นมา
เขาเป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลาราวกับรูปปั่นที่แกะสลักอย่างปราณีตโดยเทพผู้สร้างสรรค์งานศิลปะบนสรวงสวรรค์! ร่างกายที่สูงสมส่วนของเขานั้นทำให้ความสง่างามเพิ่มมากขึ้น ผมยาวสีน้ำเงินนั้นเปล่งกายพร้อมกับรัศมีของผู้ที่เกิดมาเหนือผู้ใดออกมา!
“กุนไท่?” หนิงหลงอุทานขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดไม่ฝันว่าผู้ที่ช่วยชีวิตตนเองนั้นจะเป็นคนที่ตนไม่ชอบขี้หน้า แต่กุนไท่ในตอนนี้นั้นช่างแตกต่างจากอดีต! อีกฝ่ายไม่ได้ผอมแห้งแรงน้อยเหมือนแต่ก่อน แต่กลับกันมันเต็มไปด้วยมัดกล้ามที่อัดแน่นไปด้วยพลังกล้ามเนื้อมหาศาล! พลังปราณที่แผ่ออกมา
