บทที่ 61 ถึงทวีปอรุณเบิกฟ้า
กุนหยูนอนมองท้องฟ้าอยู่บนนกสัตว์อสูรตัวนั้น เขาเฝ้ามองพระอาทิตย์ที่ใกล้จะตกดิน มันทำให้ท้องฟ้ากลายเป็นสีแดง มันช่างสวยงามยิ่งนัก เพราะมันเหมือนสีของเลือดสดๆที่มีคนตายนับล้านและเลือดพวกนั้นกำลังเติมแต่งน่านฟ้าให้สวยสดงดงามตระการตามากขึ้น!
4 เดือนผ่านไป!
ตอนนี้กุนหยูได้มาถึงพื้นที่ของทวีปอรุณเบิกฟ้าแล้ว เขามองไปด้านล่างก็พบเห็นเมืองหนึ่งมีควันลอยออกมา มีเสียงร้องคนมากมายดังระงมไปทั่ว ชายหนุ่มรู้ได้ทันทีว่าเมืองนี้กำลังจะถูกตีแตกแล้ว เขาตัดสินใจบังคับนกที่ขี่นั้นให้มันบินลงไปข้างหลัง
มีทหารสวมชุดเกราะสะท้อนแสงมากมาย กำลังต่อสู้กับทหารสวมชุดเกราะสีดำซึ่งเป็นกองทัพของทวีปอรุณเบิกฟ้า!
“อย่าให้เจ้าพวกทวีปทรายทมิฬหน้าโง่พวกนี้ ยึดเมืองนี้ไปได้!” ทหารเกราะดำผู้หนึ่งกล่าวขึ้น พร้อมกับยกดาบในมือขึ้น ดูจากท่าทางของเขาคงเป็นหัวหน้าของทหารเหล่านี้!
