แม้ว่าเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสามแต่นายหัวอารัณย์ก็ยังตื่นนอนแต่เช้าด้วยความเคยชิน เขามองเพลงขวัญที่ยังหลับอยู่ในอ้อมกอดด้วยสายตารักใคร่ ปากหยักกดจูบลงไปที่แก้มเนียนและหน้าผากมนจนหญิงสาวที่นอนอยู่เริ่มขยับและเบียดกายเข้าหาไออุ่น เขามองหน้าเธอแล้วยิ้มความคิดถึงตลอดที่ผ่านมาทั้งสองเดือนมันถูกเติมเต็มได้อย่างดีจากคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอด
ชายหนุ่มเคยคิดว่าการอยู่คนเดียวมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่พอได้เจอกับเพลงขวัญความคิดนั้นก็หายไป เขาคิดว่าคงขาดเธอไม่ได้อย่างแน่นอน ถึงแม้ตอนนี้จะได้นอนกอดร่างขาวเนียนของเธออยู่ แต่ในใจก็เริ่มกังวลเพราะทั้งระยะทางและอายุที่มากนั้นมันทำให้เขาไม่มั่นใจเลยว่าความรักครั้งนี้ตนเองจะประคับประคองมันได้นานแค่ไหน แต่เขาจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อตัวเองและเพื่อคนที่รัก จากนี้คงจะต้องวางแผนการทำงานให้ดีขึ้นเพื่อจะได้บาลานซ์ทั้งสองอย่างให้ลงตัว
ถ้าเขาจะอยู่กรุงเท
