"โมบายผู้จัดการเรียก" ทุกอย่างต้องหยุดชะงัก เมื่อเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเดินออกมาตาม เพราะมีประชุมด่วนเกี่ยวกับเรื่องงาน
สองหนุ่มมองหน้ากันอย่างเกรี้ยวกราด แต่ก็ยังเดินเข้าไปในร้านนั่งโต๊ะสังสรรค์เดียวกัน
"มึงพูดอะไรนึกถึงใจโมบายบ้าง" เจฟยังไม่จบ
"เหอะ เมื่อไหร่มึงจะเลิกยุ่งกับคนของกู"
"เมื่อกี้มึงพูดเองนะว่ามึงเบื่อแล้ว?"
"กูก็แค่พูดประชด!"
"คนพูดไม่จำ แต่คนฟังไม่ลืม เมื่อกี้ที่กูกอดกับโมบาย..เพราะน้องแม่งยืนร้องไห้อยู่ จะให้กูเดินผ่านไปเฉยๆ หรือไง"
"ร้องไห้เหรอ"
กลายเป็นโค้กที่ตอนนี้นั่งไม่ติด รู้สึกกระวนกระวาย ชินกลับมาซัดตัวนั่งพูดแทรก "น้องกอบัวโคตรน่ารักพูดเก่งด้วย"
"มึงไปวุ่นวายกับกอบัวทำไม?!" เจฟเสียงแข็ง
"เดี๋ยววว มึงนี่ออกอาการอีกแล้วนะไอ้เจฟ กูไปอุดหนุนเบียร์น้อง แล้วก็คุยกับเพื่อนน้องด้วย"
"เหรอ"
"ถามจริง..มึงสนใจน้องกอบัวเหรอ"
"ไม่ใช่เรื่องของมึง"
"ถ้าไม่ชอบก็ดี เพร
