เช้าวันต่อมา
อพาร์ทเมนท์ ศรีแสวงเหาะ
ห้องหมายเลข 8
หลังจากหมดแรงก็นอนสลบทั้งคืน ตอนเช้ากลับมาถึงโมบายรู้สึกตัวรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ไม่นานโค้กก็เคาะประตูถือวิสาสะเข้ามา
"เข้ามาทำไมคะ!" โมบายสาดเสียงไม่พอใจ
"ก็มาดูแลหนูไง"
"ไม่ต้องค่ะ พี่กลับไปเถอะ"
"พี่ก็ขอโทษแล้วไง สำหรับทุกอย่างเลย ขอโทษที่เอาแต่ใจอารมณ์ร้อน แล้วก็ประชดประชัน"
"ตอนนี้หนูยิ่งอารมณ์ไม่ดี ออกไปเถอะค่ะ!"
แน่นอนว่าอีกฝ่ายไม่ยอมรับฟัง เขาจึงจับไหล่น้อยทั้งสองข้างของโมบายแล้วลากมานั่งโซฟา จากนั้นเดินไปด้านหลังของห้อง เปิดแก๊สต้มน้ำร้อน เหมือนจะทำบางอย่าง
"พี่โค้ก" โมบายตะโกนถาม "ทำอะไรคะ"
"หนูนั่งเฉยๆ รอพี่แป๊บนึงนะ"
"อย่ามาทำหนูห้องไฟไหม้เด็ดขาดนะคะ!"
"พี่ไม่ใช่เด็กอนุบาลนะ ฮ่าๆ"
"เฮ้อออ เบื่อคนพูดจาไม่รู้เรื่อง"
แม้โมบายจะบ่นแต่เขากลับส่งยิ้มหวาน สักพักก็หยิบบางอย่างที่พกมา เป็นถุงน้ำร้อน กรอกน้ำปากหม้อต้มใ
