หลังจากเรื่องทะเลาะวิวาทตกตีกันชุลมุน ก็มีผู้คนรอบข้างต่างเข้ามาห้ามปรามจนทุกอย่างสงบลง
กอบัวพาโมบายกลับมายัง อพาร์ทเมนท์ ศรีแสวงเหาะ พร้อมหยิบยามาทาบาดแผลให้
"ไม่คิดเลยว่าพี่มัดหมี่จะเป็นคนร้ายกาจขนาดนี้" กอบัวพูด "ไม่มีเหตุผลสักนิด"
"เฮ้อออ จะด่าว่าฉันยังไงก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าลามปามถึงพ่อแม่..ฉันยอมไม่ได้"
"เจ็บไหมเนี่ย ปากแตกด้วย"
"ฝั่งโน้นก็คงบาดเจ็บไม่แพ้กัน"
"งั้นถือว่าเลิกแล้วต่อกัน หวังว่าจะไม่ก่อเรื่องวุ่นวายอะไรอีก ว่าแต่เธอเถอะ สรุปจะเอายังไงกับผู้ชายคนนั้น..พี่โค้กสุดหล่อนั่น"
โมบายไม่กล้าบอกว่าเธอได้เสียความบริสุทธิ์ให้เขาเรียบร้อย ได้แต่เก็บเงินความรู้สึกเอาไว้ หลังจากพูดคุยกับเพื่อนสนิทสักพักกอบัวก็กลับบ้านไป เหลือเพียงเธอที่นั่งถอนหายใจ
ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูดังขึ้น โมบายรีบเดินไปเปิด ปรากฏว่าเป็นเจฟ ถือขนมหลายถุง
จากรอยยิ้มหล่อเหลากลายเป็นหน้าบึ้งตึง เมื่อเห็นม
