หลังจากเสร็จกิจ ไอ้มิ่งรีบใส่เสื้อผ้าและโสร่ง แล้วคว้าผ้าขนเช็ดเหงื่อบนหน้า เตรียมตัวจะเดินลงตึกไปไปเรือนพักคนงาน
น้ำรักขาวขุ่นของมันไหลเยิ้มออกจากง่ามขาของคุณหนู เพราะมันปล่อยออกมาอย่างหนักหน่วงและอัดแน่นทุกครั้งที่กระแทกกระทั้น มันมองและยิ้มอย่างลำพองใจว่าสิ่งที่มันทำนั้นย่อมสำเร็จอย่างแน่นอน
หลังจากวันนั้น ไอ้มิ่งก็ขึ้นไปหาคุณหนูในตอนกลางคืนทุกคืน
“พี่มิ่ง...เบา ๆ หน่อยพี่...ฉันจุก...อย่ากระทุ้งแรงสิ...โอ๊ย ๆ ๆ” รตาครางออกมาอย่างติดขัด ก่อนจะร้องเสียงหลงอีกครั้งจนหน้าฟุบไปกับหมอน
“ทนหน่อยสิครับคุณหนู ถ้าไม่แรงจะได้ลูกเหรอครับ” ไอ้มิ่งแสยะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับควงเอวหมุนไปมาจนคุณหนูหมุนตามด้วยความเสียวจนหาที่เปรียบไม่ได้
นั่นเป็นเพียงข้ออ้างที่มันใช้หลอกล่อคุณหนู เพราะโดยสันดานแล้วมันชอบทำอะไรรุนแรงอยู่แล้ว มันกระทุ้งอย่างบ้าคลั่งไม่บันยะบันยัง ด้วยแรงที่สะสมจากการทำงานหนักมาทั้
