ตอนท้ายหญิงสาวหันไปถามไคลน์ด้วยสีหน้าโกรธจัด ให้เธอถูกขังอยู่ในห้องยังรู้สึกดีกว่าลากเธอออกมาเพื่อให้เพื่อนๆ ของเขาดูถูกเหยียดหยามเธอเช่นนี้!
ไคลน์ส่งเสียงหึในลำคอ ก่อนจะเหยียดยิ้มหยันใส่นัยน์ตาของเธอ
“เธอควรจะได้รู้ตัวสักทีน่ะสิ”
“…”
“ว่าเธอโชคดีแค่ไหนแล้วที่ตกอยู่ในกำมือของฉัน ดีกว่าไอ้พวกสี่คนนี้หรือคนอื่นๆ ฉะนั้นก็รู้จักหุบปากแล้วทำตัวดีๆ ซะ ก่อนที่ฉันจะส่งต่อเธอให้พวกมัน”
“คุณ!”
หญิงสาวขึงตาใส่เขาอย่างโกรธแค้น เธอเกลียดเขา เกลียดมากจนพูดไม่ออก หญิงสาวพยายามสะบัดตัวให้หลุดจากอุ้งมือแข็งแรงของไคลน์แต่ทำอย่างไรก็ไม่หลุด มิหนำซ้ำเขายังบีบไหล่เธอแน่น บังคับให้เธอนั่งนิ่งๆ จนเธอรู้สึกคล้ายกับกระดูกกำลังจะแตกเสียอย่างนั้น
“จำเอาไว้ให้ดีล่ะ!”
ไคลน์กดเสียงต่ำใส่เธอ เขาจ้องมองเธออย่างไม่ชอบใจโดยไม่สนใจสายตาของเพื่อนๆ ที่กำลังมองอย่างสนใจเลยแม้แต่น้อย
มนสิการน้ำตาไหลซึม ทั้งเจ็บตัว
