มนสิการที่จ้องมองไคลน์อยู่นานแล้วว่าเมื่อไรเขาจะแยกตัวกับเพื่อนสนิทของเขาเสียที และเมื่อแก๊งเพื่อนมหาภัยของไคลน์ต่างทยอยหนีไปกันจนหมด เหลือเพียงไคลน์ยืนอยู่แถวประตูรั้วเพียงลำพัง มนสิการก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เรียกความมั่นใจของตัวเองให้กลับมา แล้วตรงดิ่งไปหาไคลน์อย่างคนที่ตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดเสียที วันนี้เธอจะเคลียร์ทุกอย่างกับไคลน์ให้รู้เรื่อง! “คะ…ไคลน์คะ?” “อืม…” ไคลน์ค่อยๆ หันไปมองคนที่เรียกเขา เห็นสีหน้าของเธออึกอัก มองเขาด้วยสายตาหลุกหลิกแล้วก็อดยิ้มขันในใจไม่ได้ แต่สีหน้าภายนอกยังคงเรียบเฉยโดยไม่แสดงออกให้เธอรู้ว่าเขารู้อยู่แล้วว่าวันนี้มนสิการคิดจะเคลียร์กับเขาให้รู้เรื่อง และแน่นอนว่าแนวโน้มที่หญิงสาวจะตอบตกลงกับคำขอแต่งงานของเขานั้นมีสูงมากเลยทีเดียว “ฉัน…ฉันมีเรื่องอยากจะพูดกับคุณ” “พูดไปสิ” ไคลน์ตอบด้วยสีหน้านิ่งๆ “ฉันเห็นเธอมาลับๆ ล่อๆ หลายวันแล้ว” เพราะทุก