วันนี้เป็นนัดตรวจประจำเดือน ปุณณดาเตรียมตัวตั้งแต่เช้า เธอยิ้มให้กับปัฐน์เมื่อเขารู้สึกเสียดายที่ไม่ได้ไปด้วยกันเนื่องจากเป็นวันศุกร์สิ้นเดือนทำให้มีการประชุมติดกันตั้งแต่เช้า หญิงสาวบอกให้เขาสบายใจ เธอสามารถไปเองได้โรงพยาบาลก็อยู่ใกล้แค่นี้เอง แต่กระนั้นเขาก็ยังบอกให้เธอส่งความคืบหน้าผ่านข้อความทางแอปพลิเคชั่นตลอดการเดินทาง ทำราวกับเธอเป็นเด็กหญิงตัวน้อย แต่ปุณณดาก็ยอมเพราะเธอรู้ว่าเขาเป็นห่วงเพียงใด
ปุณณดานั่งรออยู่หน้าห้องตรวจ หญิงสาวมองไปรอบ ๆ แล้วเจอกับสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองมา เธอรีบก้มหน้าหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน แล้วก็มองไปยังผู้ชายในชุดดำอีกครั้ง ปรากฏว่าเขามองเธออยู่ก่อนแล้ว คราวนี้ปุณณดานั่งไม่ติดเธอลุกจากเก้าอี้หมายจะไปเข้าห้องน้ำ หญิงสาวแอบอยู่ที่เสาต้นหนึ่ง เธอก็เห็นว่าผู้ชายคนนั้นก็ลุกตามมาทางนี้ด้วยเช่นกัน ความหวาดกลัวเกาะกินใจ เธอวางมือบนหน้าท้องนูนอย่างหวงแหน หัวใจเต้นแรงจ
