ปุณณดาคงคิดผิดไป นรวีร์ไม่ได้มีอำนาจที่จะสั่งการใครโดยตรง แต่เขายังสามารถสั่งการผ่านคนอื่นๆได้ โดยเฉพาะเรื่องนี้ บรรพตจัดการให้ทันทีที่คนเป็นลูกชายร้องขอ ทั้งบริษัทคงมีแต่ปุณณดาคนเดียวที่ยังลังเลเพราะคนอื่นๆนั้นรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นฝีมือใคร บริษัทของนรวีร์นั้นเป็นบริษัทแม่ ส่วนบริษัทลูกๆที่จดทะเบียนในนามอื่นๆอีกมากมายที่คนนอกไม่รู้ทว่าเพื่อนสนิททุกคนรู้
หลังจากเกิดเรื่องวันนั้นปุณณดาก็ไม่เจอหน้ากับนรวีร์เลยไม่เห็นแม้แต่เงานี่ก็เกือบสองเดือนแล้ว แต่เธอก็รู้ว่าเขามาหาลูกดูจากข้าวของเครื่องใช้ที่วางอยู่ น่าแปลกที่วดีก็ไม่ได้พูดถึงเขาให้เธอฟัง เธอได้แต่เก็บความอึดอัดใจเอาไว้ทุกคนทำเหมือนกับว่าเขาได้หายไปจากโลกใบนี้แล้ว ไม่มีการพูดถึง เอ่ยชื่อ มีเพียงลูกน้อยที่ตอนนี้เรียกป้อได้แล้ว น้องกานต์มักจะดีใจทุกครั้งที่เธอเปิดประตูบ้านเข้ามา ลูกจะเรียกหาป้อป้อ บางครั้งหัวใจของคนเป็นแม่ก็อ่อนแอ ยามที
