นางรู้ว่าสะใภ้เป็นคนที่ไม่ยอมอะไรง่ายๆ ถ้าไม่เต็มใจจริงๆ จะไม่ยอมเด็ดขาด แต่ด้วยนิสัยที่เป็นคนเงียบๆ นิ่งๆ ขี้เกรงใจจึงไม่โวยวาย
“วันนี้แพรจะตามคุณเข้าไร่ด้วยนะคะ อยากจะเที่ยวไร่ของคุณหลายรอบแล้ว แต่ไม่ได้ไปเสียที”
แพรไหมบอกชายหนุ่ม วันนี้เธอได้เตรียมตัวมาเรียบร้อยแล้ว จากที่เคยสวมรองเท้าส้นสูงเป็นรองเท้าผ้าใบทะมัดทะแมงแทน แตกต่างจากทุกครั้งที่มา
แพรไหมทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้เกาะแขนของชายหนุ่มแน่นไม่ยอมปล่อย
อภินันท์พยายามแกะมือของแพรไหมออกแต่ไม่ยอมออกสักที นิรดามองมือนั้นอย่างไม่ชอบใจ เธอรู้สึกหวงสามีจนบอกไม่ถูก แต่ที่ไม่แสดงออกเพราะพยายามเก็บอารมณ์อย่างยิ่งยวด
ใบหน้าเรียบเฉยของภรรยาสาวทำให้อภินันท์ไม่สบอารมณ์อีกครั้ง
เขาอยากให้เธอเดินมาแทรกกลางระหว่างเขากับแพรไหมซะด้วยซ้ำ อยากให้เธอกอดเขาแทนเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ เห็นความสำคัญของเขา ไม่ใช่นิ่งเฉยเช่นนี้
“ใหญ่ขา...แพรอยากไปเที่
