สายตาคมหันไปเห็นผ้าพันคอที่วางอยู่บนโต๊ะ เขามองเลยรำเพยไปอย่างไม่ใส่ใจเพราะไม่อยากมองหน้าเด็กจอมแสบชอบป่วน
รำเพยมองอาการของชายหนุ่มที่มองมายังเธอแบบเมินเฉย หญิงสาวไม่ชอบใจมองเขาตอบเช่นเดียวกัน พยายามเก็บซ่อนความน้อยใจเอาไว้
คิดในใจว่าเดี๋ยวเถอะ! อีกไม่นานจะได้แกล้งคนให้สนุกไปเลย
“โอ้โห... สวยจังเลย ฝีมือพี่สะใภ้เหรอครับ” อภิรักษ์ถามพร้อมทั้งหยิบผ้าพันคอขึ้นมาพินิจพิจารณาดู
“ใช่จ้ะ สวยใช่ไหม ใช้เวลาแค่ครึ่งวันเองนะลูก ถักได้สวยมาก” คุณอรอุมาพูดชื่นชมด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ
“ไม่เหมือนบางคนแถวนี้ ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง”
อภิรักษ์หาเรื่องคนที่กำลังนั่งกินลูกชุบอย่างเอร็ดอร่อย ไม่สนใจการมาของเขา
“พี่น้อยว่าใคร” รำเพยถามด้วยความโมโห
คุณอรอุมามองลูกชายทีมองสาวน้อยรำเพยที รู้สึกมึนหัวไปหมดเพราะทั้งสองเริ่มเปิดศึกย่อยขึ้นมาอีกแล้ว
“ไม่ได้ว่าใคร อยากรับก็รับไปสิ” อภิรักษ์พูดยียวนกวนอารมณ์
“ไอ
