พอได้มาเจอกับนิรดาจึงเกิดความรู้สึกถูกชะตาอย่างบอกไม่ถูก
นิรดาอายหน้าแดงกับคำชมของรำเพยเพราะเธอคงอายุไม่ห่างจากรำเพยสักเท่าไหร่ น่าจะไม่เกินห้าปี
“อยากเรียกอะไรก็ได้จ้ะ แต่ชมพี่แบบนั้นพี่เขินจัง”
นิรดาพูดเคอะเขินหน้าแดงอีกรอบ
“พี่สาวจะมีเจ้าตัวน้อยหรือยังคะ รำเพยอยากเล่นกับเจ้าตัวเล็ก” รำเพยถามตรงๆ ความไร้เดียงสาทำให้ทุกคนมองด้วยความเอ็นดูเด็กสาว
นิรดาหลบสายตาหน้าแดงไปหมด คุณอรอุมากับป้าชื่นมองสบตา ยิ้มให้กันในคำถามของรำเพย
“ยังหรอกค่ะ พี่เพิ่งจะแต่งงานได้ไม่กี่วันเอง”
นิรดาตอบเสียงเบาหวิว แก้มสาวแดงปลั่ง
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็คงมี อิอิ” คำพูดแสนซื่อไร้เดียงสาแต่แฝงไว้ด้วยความแก่แดดของรำเพย ทำให้นิรดาหน้าแดงแล้วหน้าแดงอีก
“รำเพยอาบน้ำอาบท่าก่อนนะจ๊ะลูก แล้วหนูทานอะไรหรือยัง เดี๋ยวป้าให้ชื่นไปทำให้ทานก็แล้วกัน” คุณอรอุมาพูดขึ้นมาเพิ่งนึกขึ้นได้
“ยังเลยค่ะ กำลังหิวเลยค่ะคุณป้า” รำ
