หญิงสาวจึงเลี่ยงมานั่งถักเสื้อให้อภินันท์ต่อ นิรดามองเสื้อในมือที่ถักเกือบเสร็จแล้วหัวใจพองโต ไม่รู้ว่าเขาจะชอบมันหรือเปล่า
หญิงสาวเอาเสื้อถักตัวสวยมากอดแนบอก ยิ้มกับตัวเองอย่างมีความสุข
“แหม... กอดเสียแนบอกเลยนะคะ สงสัยพี่ใหญ่คงปลื้มเป็นที่สุดที่เมียถักเสื้อให้”
“พี่ก็หวังว่าพี่ใหญ่จะชอบจ้ะ”
นิรดาตอบเสียงหวานก่อนยิ้มอายๆ
“พี่สาว รำเพยขอไปเดินเล่นก่อนนะคะ รำเพยเบื่อจัง วันนี้ไม่มีไรทำสนุกๆ เลย” รำเพยนั่งมองนิรดาถักเสื้ออยู่สักพักก็ขอตัวเพราะเริ่มเบื่อ พักหลังมานี้เธอเก็บตัวไม่ค่อยไปเที่ยวเล่นจนเริ่มรู้สึกเบื่อ
หลังจากพยายามลืมเรื่องอภิรักษ์ไปได้บ้างแต่ก็ยากเต็มทีเพราะคนเห็นหน้ากันอยู่ทุกวัน
“ไปเถอะจ้ะ” นิรดายิ้มหวานให้สาวน้อยรำเพย รำเพยกระโดดไปหอมแก้มนิรดาหนึ่งที ก่อนวิ่งออกไปเล่นในไร่เพื่อให้คลายความเหงา ช่วงนี้เธอหลบอภิรักษ์แต่พักหลังเห็นเขาไม่สนใจเธอเท่าที่ควร เลยไม่ต้องคอยหล
