เจนนี่มีอาการพะอืดพะอม สีหน้าเหยเกนึกรังเกียจพร้อมอย่างไม่ปิดบังเมื่อได้ฟังถ้อยคำชวนน่าขนลุกพวกนั้นของเขา ไหนจะสีหน้าเว้าวอนแววตาเศร้าสร้อยที่เขาทอดมองกัน สิ่งที่เขาแสดงออกต่อเธอนั้นทำเจนนี่หัวเราะหยันออกมาอย่างนึกสมเพชทั้งตัวเธอและก็เขา
“ฉันคิดถึงเธอจริง ๆ รู้ไหมฉันตามหาเธอตลอดนะ” พร้อมเอ่ยเสียงเศร้ามองสบตาหญิงสาวด้วยความถวิลหา อยากยื่นมือดึงเธอมากอดแทบแย่แต่ทำได้เพียงนิ่งสบตาเธออยู่อย่างนั้น มองดวงหน้างามด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ พร้อมคิดว่าชาตินี้เขาจะไม่ได้เจอเธออีกแล้วเสียอีก “โกรธฉันมากเลยเหรอถึงได้หนีมาไกลขนาดนี้”
ท่าทีหมางเมิน แววตาว่างเปล่าของเจนนี่ทำให้พร้อมรู้สึกปวดหนึบตรงโพลงอกด้านซ้าย มันปวดหน่วงจนเขากลัวว่าตัวเองจะตาย ตายก่อนได้คืนดีกับเธอ
“เหอะ” เจนนี่เค้นหัวเราะขึ้นจมูกราวกับคำพูดของพร้อมเป็นเรื่องไร้สาระ เจนนี่ไม่รู้เลยว่าที่พร้อมถ่อสังขารตัวเองมาหาเธอถึงที่นี่เขามีจุดปร
