-3-ครอบครัว

855 คำ
-3- ครอบครัว มีอาขับรถสปอร์ตสีแดงเพลิงออกมาจากโรงแรม มุ่งหน้าไปยังสุสานแห่งหนึ่งตรงชานเมืองทั้งๆ ที่ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะสี่ทุ่มแล้ว @สุสาน ขาเรียวก้าวลงจากรถเมื่อขับมาจนถึงจุดหมายในเวลาเกือบห้าทุ่มครึ่ง เธอเดินตรงไปยังหลุมศพหลุมหนึ่งที่มีชื่อถูกเขียนเอาไว้เรียงกันสามชื่อ "ทุกคนสบายดีไหมคะ มีนเหงามากเลยนะพอไม่มีทุกคนแล้ว แต่ไม่ต้องเป็นห่วงมีนนะคะ มีนจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้ทุกคนภาคภูมิใจ หลับให้สบายนะคะ" มีอายืนไว้อาลัยให้หลุมศพเป็นเวลาหนึ่งนาทีก่อนจะเดินกลับออกไปขึ้นรถสปอร์ตคันหรู เพื่อกลับไปยังที่พักของตัวเอง @เช้าวันต่อมา "มีนตื่นรึยัง" เสียงผู้จัดการส่วนตัวที่ดังเล็ดลอดเข้ามาในประตูห้องนอนทำให้มีอารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย "เจ้มาทำอะไรแต่เช้าเนี่ย" "เช้าอะไรเก้าโมงแล้วย่ะ บ่ายโมงมีถ่ายรายการสดนะตื่นได้แล้ว" "นี้พึ่งเก้าโมงเองเจ้จะรีบไปไหน" ถึงปากจะบ่นแต่มีอาก็ยอมลุกออกจากที่นอนออกไปหาริซซี่ผู้จัดการสาวประเภทสองที่ตอนนี้กำลังจัดเตรียมอะไรบางอย่างอยู่ภายในห้องครัว "เจ้ทำอะไรอะ" "ซักผ้าจ้า" "ที่บ้านเครื่องซักผ้าพังเหรอถึงต้องมาซักบ้านคนอื่นเขา" มีอาแกล้งถามด้วยน้ำเสียงประชดประชัน "ก็เห็นว่าทำอาหารเช้าอยู่ ไม่ช่วยก็อย่ามาพูดมาก" "ทีเมื่อวานเจ้ยังทิ้งให้หนูไปงานคนเดียวได้เลย" "ก็ฉันไม่สบาย" "ฉันไม่สบาย~" มีอาแกล้งทำสีหน้าล้อเลียนผู้จัดการสาว "ไม่สบายหรือไปถอยซีรีส์ใหม่มากันแน่" มีอาเบะปากเมื่อมองที่ปลายจมูกอันใหม่ของผู้จัดการสาว "ถ้าฉันเกิดมาพร้อมกับเบ้าหน้าฟ้าประธานแบบเธอ ฉันเก็บเงินทำจมูกไปเลี้ยงผู้ชายแล้วย่ะ" "ไม่ใช่มีอาก็แย่หน่อยนะ" มีอาขยิบตาให้ผู้จัดการสาวราวกับประกาศชัยชนะก่อนจะหมุนเท้าเรียวกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้งเพื่อทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย ริซซี่มองตามร่างบางด้วยแววตาหมั่นไส้ ก่อนจะหันกลับมาเตรียมอาหารเช้าตรงหน้าต่อ ริซซี่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของมีอาตั้งแต่เธอเข้าวงการมาใหม่ ๆ แต่เอาจริงๆ แล้วริซซี่นับเป็นพี่สาวที่เธอรักมากที่สุด เขาคอยสนับสนุนเธอตั้งแต่เธอเลือกที่จะเข้าวงการ ริซซี่ลาออกจากงานเพื่อมาเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้เธอตั้งแต่วันที่ยังไม่มีใครรู้จักมีอา จนวันนี้ชื่อของเธอนั้นโด่งดังไปทั่วโลก @หนึ่งชั่วโมงผ่านไป หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว มีอาก็เดินมาทานอาหารที่ริซซี่เตรียมเอาไว้ให้ หากวันไหนมีตารางงานตอนเช้าริซซี่มักจะเข้ามาทำอาหารเช้าที่คอนโดของเธอเป็นประจำอยู่แล้ว เพราะจะได้ออกไปพร้อมกันเลย "งานเมื่อวานนี้พาดหัวข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ นิตยสารแทบจะทุกสำนักเลยนะ" ริซซี่พูดขณะที่กำลังตักอาหารเช้าตรงหน้ากินไปด้วย "แบรนด์ระดับโลกแบบนั้นใครก็ให้ความสนใจกันทั้งนั้นแหละ" มีอาตอบกลับริซซี่อย่างไม่ใส่ใจ เธออาจจะมีผลทีที่ทำให้เป็นข่าว แต่ก็ต้องยอมรับว่าแบรนด์ระดับโลกอย่างไลออนแกรนด์ต่อให้เธอไม่ได้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ก็ยังมีคนสนใจอยู่ดี มีอาลุกขึ้นยืนถือจานตัวเองขึ้นมา และก็หยิบจานของริซซี่ที่กำลังกินอยู่มาด้วย เพื่อจะนำไปล้างทำความสะอาด "ยัยบ้า ฉันยังไม่อิ่มเลย" ริซซี่โวยวายทันทีที่ถูกแย่งจานอาหารเช้าออกไปทั้งๆ ที่ยังทานไม่เสร็จดี "กินแค่นั้นก็พอแล้ว เดี๋ยวอ้วนนะ" มีอาลอยหน้าลอยตาล้างจานอย่างไม่สะทกสะท้านกับท่าทีของริซซี่เลยแม้แต่น้อย "ร่างกายฉันต้องการพลังงานย่ะหล่อน ฉันไม่ได้ใช้ความสวยในการดำเนินชีวิตค่าา" ริซซี่ตอบกลับอย่างประชดประชัน "เอาน่า เสร็จงานเดี๋ยวพาไปเลี้ยงอูนิ" "ฉันจะกินให้ยับเลยแกคอยดู" "งั้นก็อย่าลืมหางานมาให้มีนเยอะๆ ด้วยนะ เดี๋ยวไม่มีเงินจ่ายค่าอูนิ" มีอาพูดติดตลก ทั้งสองคนเดินทางไปยังสตูดิโอที่จะทำการถ่ายทอดสดในช่วงเที่ยงเพราะต้องเผื่อเวลาแต่งหน้าทำผมจึงต้องไปก่อนเวลา และเธอก็ยังต้องพูดถึงเครื่องเพชรคอลเลกชันใหม่ของไลออนแกรนด์ที่พึ่งเปิดตัวไปในฐานะแบรนด์แอมบาสเดอร์คนใหม่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม