ตอนที่ 24
วันที่รอ
ขวัญนภัสยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายที่สนามบินสุวรรณภูมิ หัวใจของเธอเต้นเร็วด้วยความตื่นเต้นและดีใจ แม้จะคุยโทรศัพท์กันอยู่ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา แต่การจะได้เจอคีรินทร์ตัวเป็นๆ อีกครั้งก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
สายตาของเธอจ้องไปที่ประตูผู้โดยสารขาเข้า ทันทีที่ร่างสูงโปร่งของหมอคีรินทร์ปรากฏตัวขึ้น หัวใจของเธอก็เหมือนจะหยุดเต้น เขายังคงดูดีเหมือนเดิม แต่ใบหน้าดูสดใสขึ้นกว่าครั้งสุดท้ายที่เธอเห็นอยู่มาก ดวงตาที่เคยหม่นหมองกลับเต็มไปด้วยประกายสดใสและรอยยิ้มที่อบอุ่น
เขาสะพายกระเป๋าเป้สีเข้มและกำลังลากกระเป๋าเดินทางอีกหนึ่งใบเดินออกมา เมื่อหันมาเจอขวัญนภัสรอยยิ้มก็กว้างขึ้นกว่าเดิมก่อนจะเดินตรงเข้ามาหา
“ทางนี้ค่ะหมอคีย์” เธอโบกมือให้ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปหา
“ผมบอกแล้วว่าไม่ต้องมารับไงล่ะ” เขาแกล้งทำเป็นไม่พอใจทั้งที่รู้สึกดีใจมากที่การกลับบ้านครั้งนี้มีคนมา
