เกิดชาตินี้ขอเป็นพระสนมท้ายวังเนื้อหอม

บทที่ 4 ชีวิตต้องเลือกข้าง 1/2

จักรพรรดิหนุ่มสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า จวบจนค่อนคืนเรี่ยวแรงของมังกรคะนองศึกถึงหลับปุ๋ย เล่นเอานางเมื่อยขบไปทั้งตัว เพราะรูดรั้งไม่รู้เท่าไหร่ จนเขาปล่อยธารน้ำขุ่นถึงสามรอบ แม้ไม่ได้เข้าไปเยี่ยมชมในโพรงกลีบบุปผา แต่ว่ามันทำให้เขาได้สุขกายก็เพียงพอแล้ว

นางยกมือขึ้นปาดเหงื่อพร้อมกับถอนหายใจ ดีที่วันนี้หลอกล่อเขาให้ตามใจนางได้ ไม่เช่นนั้นบุปผางามที่กำลังช้ำอยู่จะไม่หายง่าย

“หลันถิงให้คนเตรียมน้ำ ข้าจะแช่น้ำ” เขาพริ้มตาหลับไปแล้ว นางจึงเดินมากระซิบนางกำนัลที่หลบอยู่ด้านนอก คงได้ยินได้เห็นการกระทำของนางแล้ว เชื่อว่าพรุ่งนี้นางคงเป็นหัวข้อสนทนาของเหล่าสนมขี้อิจฉาเป็นแน่

วันนี้ประกาศแต่งตั้งหลายตำหนักยังไม่ทันตั้งตัว แต่พรุ่งนี้ไม่ใช่ นางคงต้องเตรียมตัวตั้งรับการสอพลอให้ดีแล้ว

จักรพรรดิหนุ่มค้างคืนที่ตำหนักมิ่งฮวา อันที่จริงนางก็ไม่ได้มีชื่อตำหนักอะไร เพียงแต่เมื่อวานขันทีให้เอาป้ายมาติด นอกจากหลงนางไม่พอแค่เลื่อนขั้นเป็นสนมขั้นเฟย ยังประทานชื่อตำหนัก พร้อมทั้งส่งเหล่าทหารมาปรับปรุงตำหนักให้สวยงามขึ้นอีก นับว่าดีต่อนางไม่น้อย ไม่ต้องอยู่ตำหนักเก่าทรุดโทรม

หลังจากฝ่าบาทเสด็จกลับไปแล้วในวันนี้ เหล่าข้าวของเครื่องประดับกำไลหยกถูกส่งมายังตำหนักมิ่งฮวาของนางอีกหีบใหญ่

“เรียนพระสนมเสียนเฟย นี่เป็นรางวัลที่ฝ่าบาทประทานให้พ่ะย่ะค่ะ” ซือกงกงจัดการให้คนเปิดคลังสมบัติจักรพรรดิจัดเครื่องใช้ เครื่องประดับต่าง ๆ ส่งไปยังตำหนักมิ่งฮวาทันที ยิ่งเห็นสีหน้าดีใจของพระสนมเขาก็ยิ่งวางใจ

“ขอบคุณกงกง” นางยิ้มให้แม้ว่าที่จริงอยากได้เงินกับทองก็ตาม ของพวกนี้มีไปก็รกรุงรัง ข้าอยู่แต่ในวังหลวง จะแต่งให้ใครเชยชมกัน นอกจากจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่มีองค์เดียวแล้วต้องแบ่งกับสตรีนับพันในวังหลัง

“นายหญิง ท่านเป็นที่โปรดปรานแล้วนะเจ้าคะ” คนที่ดีใจที่สุดเห็นจะเป็นหลันถิง นางเข้าวังมาก็ถูกส่งมาอยู่กับพระสนมกุ้ยเหริน ที่ไม่มีอำนาจทางบ้านเกื้อหนุนเหมือนเหล่าสนมอื่น ๆ จนในที่สุดคำอ้อนวอนของนางก็เป็นจริง เมื่อพลิกป้ายเป็นพระสนมของนาง ย่อมมีข่าวดีเรื่อยมา จนตอนนี้นางเป็นนางกำนัลขั้นหนึ่งของพระสนมขั้นเฟยแล้ว

“เจ้าก็อย่าดีใจไป ข้าเห็นมานักต่อนักแล้ว ข้าไม่ใช่จะอยู่ยั้งยืนยงหรอก แค่อำนาจชั่วคราว ข้าอยากทำบางสิ่งที่เป็นกิจการของข้า” แน่นอนว่านางมาจากยุคสองพันยี่สิบสาม เรื่องการหาเงินนั้นนางถนัด โดยเฉพาะหาเงินกับผู้หญิงในวังหลวง

ฝ่าบาทโปรดก็เป็นเรื่องของโชคชะตา แต่ถ้านางทำเครื่องหอมไปหลอกขายเหล่าสนมและนางในทั้งหมด คิดดูว่าข้าจะร่ำรวยปานใด

ฮ่า ฮ่า ฮ่า....!!!

‘ฮ่องเต้จะต้องตะลึงในความมั่งคั่งของข้า’

“เสียนเฟยเพคะ มีนางกำนัลส่งมาเพิ่มเพคะ” นางคิดดูแล้วตามกฎของวังต้องห้าม ที่สนมขั้นเฟยจะมีนางกำนัลติดตามถึงหกคน นางคงจะปวดหัวแค่จำชื่อก็หมดเวลาแล้ว แต่เงินสามร้อยตำลึงเมื่อไหร่จะมาถึงกัน นางอยากได้เงินทุนไปทำเครื่องหอมและเครื่องประทินโฉม

“ให้พวกนางรับใช้ด้านนอกก็แล้วกัน ถามพวกนางดูว่าถนัดสิ่งใด” วันนี้นางอยากพักผ่อนจึงสั่งให้หลันถิงดูแลตำหนักแทนนาง หากตำหนักใดส่งของกำนัลมาก็ให้หลันถิง จดไว้ก็แล้วกัน เดี๋ยวนางจะเลือกพวกกำไลที่ได้จากองค์จักรพรรดิตอบแทนพวกนางไป

อี้ผินฮองเฮารับรู้เรื่องที่ฝ่าบาทเสด็จตำหนักมิ่งฮวาสองวันติดก็รู้สึกพิโรธนัก ฝ่าบาทไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน ตลอดเจ็ดปีที่แต่งงานกันมา แม้ไม่ได้โปรดนาง แต่ว่าก็ให้เกียรตินางไม่ไปค้างตำหนักใด เว้นไว้เพียงสองตำนักคือ ตำหนักฉิน ที่แปลกว่าสายพิณ เพราะนางเล่นพิณเก่ง กับตำหนักเสวียเหมยของกุ้ยเฟย