บทที่ 22
หลง=ไม่ได้รัก NC
พรึ่บ !
“อ่ะ..คุณเจจะทำอะไรคะ!”
ใบบัวเอี้ยวตัวหันกลับไปร้องถาม ในยามที่เจคอปถอดเสื้อบาสแล้วจับแขนทั้งสองข้างของเธอไพล่หลัง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์บวกกับหน้าตาหื่นกระหายของเขา ทำให้ใบบัวกัดปากหวาดหวั่นกับสิ่งที่เขากำลังจะทำ
“หึ..”
“ไม่เอาแบบนี้.อึก บัวไม่เล่นนะคะ”
หัวใจดวงน้อยกระตุกในตอนที่เขามัดแขนทั้งสองข้างของเธอด้วยเสื้อ เจคอปดันร่างบางเข้าหาประตูเย็นเฉียบ จับใบหน้าเนียนใสไว้แล้วส่งลิ้นสากร้อนเข้าไปในโพรงปากนุ่ม จูบทวีความดูดดื่มขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกันนั้นเขาก็ขยับถูไถแก่นกายร้อนกับร่องสาวจากด้านหลัง
“วันนี้ขอสดนะ..ระยะปลอดภัย”
“แก้มัดก่อน”
“ไม่ครับ”
เจคอปใช้มือล็อกใบหน้าเล็กเอาไว้ แล้วปาดลิ้นเลียไปตามสันกราม ใบบัวใจเต้นกระหน่ำกับการกระทำเหมือนโรคจิตของเขา มือที่ถูกมัดไพล่หลังขยับเพื่อให้หลุดจากพันธนาการ แต่ร่างกายไม่รักดีกลับขับน้ำหล่อลื่นออกมาอัตโนมัติ
“
