บทที่ 46
ความกังวล
เจคอปขับรถออกจากบ้านด้วยใจที่ว้าวุ่น คิดหนักเรื่องที่คุณภามพูดถึงคู่ชีวิตและผู้หญิงที่เหมาะสม ก่อนมาก็เผื่อใจไว้พอสมควร แต่ไม่คิดว่าพ่อจะจริงจังจนถึงขั้นพูดว่าไม่ยอมรับ หากคู่ชีวิตของเขาเป็นคนที่ไม่คู่ควร คบได้ไม่ว่าแต่จะเอามาเป็นคนในตระกูลท่านไม่มีทางยอมเด็ดขาด
พ่อคงรู้เรื่องเขากับใบบัว ถึงได้พูดออกตัวอย่างจริงจัง ไม่เครียดก็เป็นไปไม่ได้ เพราะยังไงก็คือผู้ให้กำเนิด ถึงรู้ว่าพ่อรักและตามใจมาตลอด แต่คงยากหากจะขอให้ท่านเปิดใจ และยอมรับใบบัวในฐานะผู้หญิงที่เขาอยากแต่งงานด้วย
3 วันต่อมา
“วันเสาร์ไปเที่ยวเขาค้อมั้ย..มีที่ที่หนึ่งอยากพาเธอไป”
เจคอปเอ่ยชวนขณะนั่งอยู่ในคลาสเรียนของเขาช่วงบ่าย ซึ่งใบบัวไม่มีเรียนจึงถูกชายหนุ่มบังคับให้มานั่งรอ เธอรู้สึกประหม่าเมื่อถูกสายตารุ่นพี่มองเป็นตาเดียว บางคนถึงกับพูดให้ได้ยินว่า ‘มาคุมผัว’ ทั้งที่ความเป็นจริงเธอไม่ได้เป็นคนอยากมา
