“มึงตื่นเต้นเหรอ” ไทเปถามลูคัสที่ยืนอย่างกระสับกระส่าย
“เอ่อ ดิว่ะ แต่งงานใครก็ตื่นเต้น เวลามึงอุ้มลูกกูนี่ มึงเหมือนพ่อของลูกกูจริงๆ เลยนะ ถ้าสิงลูกกูได้คงสิงไปแล้ว” ลูคัสแหย่ไทเปเล่นที่เขาติดลูกชายเขาอย่างหนัก
“มึงให้กูเป็นพ่อทูนหัวเองนะ ไซลัสก็เหมือนเป็นลูกกูแหละ เตรียมยกมรดกให้แล้ว ใช่ม่ะลูกพ่อ” ไทเปหันมาถามเด็กน้อยที่ตอนนี้อายุครบ 1 ขวบแล้ว
“ใช่คราบ คุณพ่อไทเป” เด็กน้อยหน้าลูกครึ่งที่ฉายแสงแล้วว่าโตขึ้นต้องหล่อเหมือนผู้เป็นพ่อแน่ๆ ตอบกลับและยิ้มแป้นอย่างทะเล้น
“เป็นไงล่ะมึง ว่าลูกใคร ฮ่า ฮ่า” ไทเปยิ้มอย่างภูมิใจที่เด็กน้อยรับมุกเขาเอ่อออไปซะหมดเหมือนรู้เรื่อง
ลูคัสส่ายหัวให้กับความดื้อของลูกชายที่แสบซนและรู้เรื่องไปทุกอย่าง
“ฮะแฮ่ม เจ้าสาวมึงมาแล้ว ทำหน้าหล่อๆ หน่อยดิว่ะ” หลุยส์ส่งซิกให้ลูคัสได้รับรู้ว่าเจ้าสาวกำลังเดินเข้ามา
“เมียกูสวยจัง”
ลูคัสเอ่ยอย่างหลุมหลงที่เห็นร่างบางใ
