“พระองค์หมายจะตรัสสิ่งใดเพคะ”
“หากว่าเจ้า…เป็นพระชายาของข้าโดยถูกต้องทั้งพิธีการและ….ถูกต้องตาม….”
เขาจูบนางเพื่อปิดท้ายคำพูดที่เอ่ยไม่จบ อันเฟยเข้าใจว่าเขาจะพูดสิ่งใด แม้ว่าทั้งคู่จะมีใจชอบพอกัน แต่อย่างไรนางก็ต้องกลับหงหนานอยู่ดี และนางก็ยังไม่เคยบอกเขาว่านางเป็นใครมาจากไหน เรื่องการแต่งงานครั้งนี้เป็นเพียงข้อตกลงในระยะสั้น ๆ หลังจากนี้อย่างไรนางก็ต้องกลับบ้าน
“ไม่ได้นะเพคะ หม่อมฉันไม่อาจทำเช่นนี้ได้”
“อันเฟย หรือว่าที่ผ่านมาหนึ่งเดือนมานี้…ที่เราอยู่ด้วยกัน เจ้าไม่ได้…”
“ท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันเองก็มีเหตุผลที่ต้องทำเช่นนี้”
“เก็บเหตุผลของเจ้าไปก่อน ฟังเสียงหัวใจตัวเองแล้วตอบข้ามาเพียงคำเดียว เจ้ารักข้าเหมือนที่ข้ารู้สึกรักเจ้าหรือไม่”
หมิงอันเฟยไม่เคยถูกผู้ใดบอกรักมาก่อนในชีวิตนี้ นางไม่เพียงตกใจแต่ยังรู้สึกตกใจที่ได้ยินท่านอ๋องพูดคำนี้ออกมา ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนเก็บความรู้สึกเก่งจน
