“เจ้าว่าอย่างไรนะ!!”
อันเฟยยื่นจดหมายมาให้ชิงอันอ่าน แม้ว่าจะไม่ทราบว่ามาจากที่ใดแต่นางคิดว่านางเชื่อถือจดหมายฉบับนี้ได้
“ท่านอ๋องถูกหลอกให้มาโดนล้อมโจมตีที่เมืองชุ่น ข้ากำลังเสริมทัพเพื่อฝ่าไปช่วยทางทิศประจิมพร้อมกับกองทัพของเรา เจ้าเร่งไปที่หอต้าหรงเพื่อนำทัพเสริมมาช่วยเซียวอ๋อง”
“อันเฟย นี่คือ….”
“จดหมายจากท่านเจ้าหอต้าหรงพี่ใหญ่ของข้าเอง พี่รองข้าต้องรีบไปที่หอต้าหรงโดยด่วน”
“รีบไปเถอะ ข้าจะไปกับเจ้าเอง”
พวกนางเร่งออกจากจวนไปยังหอต้าหรงในเมืองทันที เมื่อพบว่าอันเฟยมาพร้อมกับสตรีอีกสองคน เจ้าคุมหอถึงกับแปลกใจ แต่นางบอกว่าทั้งคู่เป็นผู้ใดเขาเลยไม่ห้ามพวกนางที่จะขึ้นไปยังชั้นสอง
“ผู้คุมหอ จดหมายนี่ถูกส่งมาให้ข้า ท่านคงรู้ว่าต้องทำเช่นไร”
อันเฟยส่งจดหมายนั้นไปให้ผู้คุมหอและดูแลบัญชีทันที เมื่อเขาเห็นลายมือและหมึกประทับบนกระดาษที่คนทั่วไปมิอาจได้ทันสังเกตก็ทราบทันทีว่ามาจากที่ใดและผ
