บทที่ 17
แลกเปลี่ยนความสุข
JINNY : ไม่เดือดร้อนแน่นะ
รับจบ ครบทุกอย่าง : ไม่จ้า สบายใจได้
JINNY : เอาเงินมาจากไหน
รับจบ ครบทุกอย่าง : พ่อหามาให้ ขอบใจนะที่ช่วยเรา
JINNY : รู้สึกผิดจังที่ทวง เราคืนให้รินดีกว่า
รับจบ ครบทุกอย่าง : ไม่ต้องเลย เราต่างหากที่ต้องรู้สึกผิด เพราะไม่ยอมคืนสักที
JINNY : ไม่โกรธใช่ไหม
รับจบ ครบทุกอย่าง : ไม่เลย มีแต่ขอบคุณ
“อื้อ..พอแล้ว รินไม่ไหว”
ระรินกดล็อกหน้าจอเมื่อถูกก่อกวน คนตัวโตคลานมานอนทับบนตัว หลังจากพักเหนื่อยไม่ถึงยี่สิบนาที นึกว่าจะตายกับบทรักสองรอบติด แต่ก็ยังรอดมาโอนเงินคืนจินนี่จนได้
“สรุปถูกเพื่อนทวงเงิน?” ถามพร้อมคลุกเคล้าเต้าสองข้าง ยอดถันเป็นสีเข้มจากการดูด ไม่มีส่วนไหนบนร่างกายไม่ถูกดูดถูกเลีย เขาทำราวกับเป็นเจ้าของเองร้อยเปอร์เซ็นต์
“ไม่ทวงก็ต้องคืน..อย่ากัดได้ไหม มันเจ็บนะ!” ทุบไหล่ไปหนึ่งที คนบ้าอะไรชอบกัดชอบมัดเป็นที่สุด ห้ามไม่
