บทที่ 19
สนามแข่ง
วันเสาร์..
หลังจากเอาโมเดลรถไปให้ไอ้หน้านิ่งธันวาก็มาสนามแข่ง บ่ายสามโมงมีแมตสำคัญที่ต้องเข้าร่วมเลยมาเตรียมตัวให้พร้อม เดิมทีชาร์วีจะมาด้วยแต่เปลี่ยนใจกะทันหัน ดูทรงน่าจะตามหญิง ไม่เคยกินใครซ้ำแต่เสือกกินพี่สาวรอบสอง มันเลยว้าวุ่นอยู่ไม่สุข
ส่วนจิรกรหายหัว บอกมีธุระแต่เห็นสายเข้าไม่หยุด เดาว่าเป็นหญิงโทรตาม
เฮ้อ..เพื่อนแต่ละตัว ล้วนติดกีทั้งนั้น
รวมถึงกูด้วย..
“น้ำมาแล้วค่า” หญิงสาวว่างขวดน้ำบนโต๊ะหลังจากอาสาไปหยิบมาให้ ทั้งคู่อยู่ในห้องพักนักแข่งซึ่งคนนอกเข้าไม่ได้
แต่ระรินคือข้อยกเว้น..
“มานั่งนี่ดิ๊” ตบหน้าขาปุ ๆ คนถูกเรียกก็ไม่ปฏิเสธ เพราะเริ่มชิน
"แข่งกี่โมงคะ" คล้องแขนบนลำคอแกร่งถามด้วยตาเป็นประกาย เป็นครั้งแรกที่มาสนามรถแข่ง มันใหญ่โต กว้างขวางมาก
ที่สำคัญ..ผู้งานดีโคตร ๆ ไม่เคยบ้าผู้ชายแต่พอเจอนักแข่งก็แทบจะเป็นลม หน้าตาระดับเทพทั้งนั้น บางคนหล่อเหมือ
