บทที่ 15
แอบ
“จินนี่!”
ระรินอุทานก่อนกดตัดสาย
"อะไรของเธอ"
"จินนี่กับปริมอยู่หน้าห้อง"
“s**t!”
เหี้ยเอ๊ย! มาทำห่าอะไรวะ
“รีบใส่เสื้อเลย”
หญิงสาวเดินไปเปลี่ยนเป็นชุดแขนยาวขายาวมิดชิด ส่องกระจกดูรอยดูดว่ามีจุดไหนโผล่มาบ้าง พอเห็นว่าไม่มีก็ดึงฮู้ดมาคลุมศีรษะ หยิบผ้าปิดปากมาใส่ เป็นอันเรียบร้อย
“เหมือนมัมมี่” ร่างสูงเข้ามากอดจากด้านหลัง ดูใจเย็นจนเธอตวัดตามองไม่พอใจ
"ต้องหาที่หลบ คงออกไปตอนนี้ไม่ได้"
"ทำไม..กลัวเพื่อนรู้ว่าเอากับฉันขนาดนั้น?" เขายังใจเย็นทำยียวนไม่เลิก
“ปล่อยนะคะ”
“หึ” ถึงไม่อยากปล่อยก็ต้องยอม เดินไปหยิบโทรศัพท์มายัดใส่กระเป๋ากางเกง
ปิ๊งป่อง
“เร็ว ๆ เลย” ระรินหันซ้ายหันขวาเพื่อหาที่ซ่อน ใจไม่ดีเมื่อไม่มีตรงไหนนอกจาก..
"เข้าไปหลบในตู้เสื้อผ้าก่อนค่ะ"
“อะไรนะ!” ธันวายืนเท้าสะเอวมองตู้เสื้อผ้าขนาดเล็กแล้วส่ายหน้า
กูก็ตัวเท่าควายจะให้มุดอยู่ในนั้นเนี่ยนะ
ปิ
