(2 อาทิตย์หลังจากผ่านงานแต่ง)
ณ ภายในห้องของไวโอเล็ต เวลา 13.15 น.
ต๊อกแต๊ก ต๊อกแต๊ก ต๊อกแต๊ก
นิ้วเรียวจรดลงไปตามตัวอักษรบนแป้นพิมพ์ เรียบเรียงข้อความที่อยู่ในหัวออกมาเป็นเรื่องเล่าอย่างตั้งใจ ภายในห้องที่เงียบสงบ ประดับตกแต่งด้วยดอกไม้หลากชนิดเพิ่มมากขึ้น แล้วยังมีตู้หนังสือเพิ่มเข้ามามันกลายเป็นห้องที่ฉันชอบมาเก็บตัวทำงานเวลาต้องอยู่คนเดียวในบ้าน
ซึ่งมันก็นาน ๆ ทีจะได้อยู่คนเดียว อย่างเช่นวันนี้ที่พี่กัสต้องไปประชุมความจริงจะพาเมียไปด้วย แต่ฉันยืนยัน นั่งยัน นอนยันเลยว่าขอรออยู่ที่บ้านดีกว่าเพื่อจะเริ่มทำงานของตัวเองจริงจัง จากที่ขอลาพักร้อนกับพี่นิโคลไว้สุดท้ายก็ทำไม่ได้ ในหัวมีเรื่องราวที่อยากจะเขียนเต็มไปหมด
การฮันนีมูนหลังแต่งงานของเราคือการอยู่บ้าน ช่างเป็นคนที่มีอะไรเหมือนกันอย่างชัดเจน ฉันชอบอยู่บ้านซึ่งพี่กัสก็เป็นแบบนั้นและเขาบอกเพียงว่า ‘ขออยู่ในที่ ๆ มีเมียอยู่ก็พอ’ สุดท้
