“อย่าเข้าข้างตัวเอง ปล่อยได้แล้ว”
แขนเรียวพยายามออกแรงบิดออกจากมือของเขา แต่อีกฝ่ายกับจับมันแน่นขึ้นจนรู้สึกเจ็บ ซึ่งฉันไม่ได้แสดงออกว่าเจ็บปวดให้เขาเห็นแม้แต่นิดเดียวและแล้วความอดทนของตัวเองก็หมดลง แขนข้างที่ยกขึ้นกอดอกตัวเองปล่อยออกมาจับมือของกัส พยายามงัดนิ้วมือทีละนิ้วออกจากข้อมือตัวเองด้วยอันน้อยนิด
หมับ!
“ว้าย!”
เพียงเสี้ยววินาทีของการยื้อแย่งแขนตัวเอง เสียงกรีดร้องได้ดังขึ้นด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อจู่ ๆ ก็ถูกอุ้มตัวลอยด้วยฝีมือของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า เขาพาฉันเดินตรงไปยังอ่างล้างหน้า ยกตัววางนั่งห้อยขาอยู่บนนั้นพร้อมแทรกกายเข้ากลางหว่างขาทั้งสอง
“อยากให้ฉันทำอะไรอีกหรือเปล่า” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามพร้อมใบหน้าหล่อยื่นเข้ามาใกล้ ไออุ่นจากร่างกายและกลิ่นหอมจากตัวเขานั่นกำลังทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อคืนระหว่างเรา สัมผัสเร่าร้อน เสียงครางแหบพร่า...ไม่ได้ ๆ อย่าไปนึกถึงเด็ดขาดยูรา
“คิดไป
