ตึก ตึก ตึก
บรรยากาศรอบตัวที่เงียบเชียบทำให้ได้ยินเสียงฝีเท้าดังตามจังหวะก้าวเดิน สายตาของฉันจ้องมองไปยังประตูบานนั้นในขณะที่กำลังเข้าใกล้เรื่อย ๆ จนกระทั่งหยุดยืนลงตรงหน้าประตูบานใหญ่ มือเล็กยื่นไปจับลูกบิดประตูออกแรงเพื่อดึงมันปิด
พรึ่บ!
แต่แล้วจู่ ๆ แสงไฟก็สว่างขึ้นทั่วทั้งห้อง ระบบไฟของที่นี่เป็นระบบอัตโนมัติทั้งหมด เพียงบิดลูกบิดเปิดประตูหรือการเคลื่อนไหวไฟจะเปิดขึ้นเอง จึงไม่ได้ตกใจแต่อย่างใดแต่สิ่งที่ทำให้นิ่งค้างไปชั่วขณะก็คือสิ่งที่อยู่ในห้อง รอยยิ้มหวานและดวงตาคู่สวยของภาพถ่ายขนาดใหญ่บนผนังห้อง
มือที่จับลูกบิดอยู่เปลี่ยนจากที่กำลังจะดึงมันปิดลง เป็นดันให้ประตูเปิดออก เท้าเล็กก้าวเข้าไปยังภายในห้องราวกับกำลังถูกคนในภาพเรียกหา กลิ่นหอมลอยคละคลุ้งในอากาศทำให้ต้องละสายตาจากเธอหันไปมองรอบตัว ดอกไม้มากมายหลากหลายชนิดประดับตกแต่งอยู่ตามมุมห้อง
นี่คือดอกไม้ที่ฉันเคยเห็นเหล่าแม่บ้
