กริ้ก!
“ถ้ายังไม่หยุดดิ้นแล้วร่วงลงไปอย่ามาโวยวายนะ”
เสียงทุ้มต่ำพูดขึ้นหลังเดินเข้ามายังภายในห้องนอน เขาใช้เท้าดันประตูปิดลงในขณะที่ฉันเอาแต่ดิ้นไปมา แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดนั้นคนในอ้อมแขนหยุดนิ่งทันที หันหน้ามองไปยังพื้นจากส่วนสูงของคนอุ้มถ้าตกลงไปมีเจ็บแน่ ไม่หลังหักก็สะโพกช้ำ
แขนเรียวยกขึ้นโอบคล้องรอบต้นคอเขาไว้แน่นด้วยความกลัว ใช้สายตาช้อนขึ้นมองใบหน้าหล่อซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่กัสเดินตรงไปยังลิ้นชักข้างหัวเตียง หยิบเอาซองถุงยางอนามัยออกมา จากนั้นก็เดินตรงไปยังห้องน้ำต่อทันที
พรึ่บ!
คนตัวเล็กถูกปล่อยจากอ้อมแขนให้ยืนด้วยสองเท้าของตัวเองกลางห้องน้ำ แต่แขนของกัสยังไม่ยอมปล่อยออกจากเอวบาง ยูราพยายามยกมือดันอกกว้างให้ออกห่างตัวเอง อีกฝ่ายกลับก้าวเท้าเดินไล่ต้อนเธอเข้ามา จนแผ่นหลังจนมุมชนเข้ากับผนังเย็นเฉียบของห้องน้ำ
“ถ้าทำอีกรอบเท่ากับว่าคุณซ้ำนะ ละ แล้วเมื่อกี้ก็ไม่ได้ปิดไฟ ไ
