45 นาทีต่อมา
ฮึบฮึ้บ ~ ฮึบฮึ้บ ~ ฮึบฮึ้บ ~
“ออกมาอีกแล้ว!”
รอบนี้ไม่ใช่เจ้ากระต่าย 3 ตัวแต่เป็นหมีโคอาล่ากำลังกลิ้งผ่านหน้าจอโดยมีป้ายข้อความเดิมชูขึ้นมา เขาตั้งเอาไว้ให้มันออกมาทุก 15 นาที ซึ่งเมื่อ 15 นาทีที่แล้วฉันพึ่งเจอเจ้าสลอธตัวกลม 3 ตัวถือป้ายคลานออกมา ถึงจะไม่ได้บดบังหน้าจอการทำงาน แต่มันคือการกวนประสาทที่กำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้า มันปิดยังไงนะไอ้เจ้าตัวพวกนี้เนี่ย!
กริ้ก!
ในระหว่างที่ฉันกำลังสู้รบตบมือกับเจ้าโคอาล่าทั้ง 3 ตัวอยู่นั้นเสียงประตูห้องแต่งตัวได้เปิดออก ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีกรม กางเกงสแล็คขายาวสีดำเสื้อสูทพาดอยู่ที่แขนข้างหนึ่ง ในมือถือนาฬิกาเรือนหรูที่ยังไม่ได้ใส่ เขาใช้นิ้วเกี่ยวมันเอาไว้ทำฉันใจคอไม่ดีกลัวจะร่วงตกลงพื้น แต่คนระดับนี้คงไม่ได้สะเทือนอะไรหรอก
จะว่าไปวันนี้แต่งตัวอย่างเป็นทางการและเขายังดูดีมากแบบมาก ๆ หล่อกินคนสุด ๆ
“มองอะไร” มองนิดมองหน่อยก็ไม่ไ
