“ทางอาร์เดียโน่มีความจำเป็นต้องให้เซ็นก่อนและทางคุณพ่อก็เห็นดีด้วย ตอนนี้เท่ากับว่าใบทะเบียนสมรสรอลายเซ็นของคุณหนูยูราเพียงคนเดียวค่ะ รบกวนช่วยเซ็นตรงนี้นะคะ เดี๋ยวคนของอาร์เดียโน่จะมานำมันไปทำสำเนามาให้ห้าร้อยฉบับ ตอนนี้เขากำลังรออยู่”
ผู้หญิงตรงหน้าอธิบายรายละเอียดเพิ่มเติมพร้อมยื่นปากกามาให้ เมื่อกี้ฉันได้ยินอะไรผิดไปใช่มั้ย ทำสำเนาทะเบียนสมรส 500 ฉบับ? เอาไปติดประกาศรอบประเทศหรือไงทำสำเนาออกมาเยอะแยะขนาดนั้น ยังกับว่าเตรียมมาเผาเล่นกันไปได้
“ห้าร้อยฉบับ?” เสียงหวานถามกลับเผื่อความแน่ใจอีกครั้ง
“ใช่ค่ะ ช่วยเซ็นด้วยค่ะคนของอาร์เดียโน่รออยู่” เธอย้ำอีกครั้งอย่างร้อนใจ ฉันหันกลับไปสบตากับแม่ก่อนหันกลับมาทางเดิม ยื่นมือไปรับปากกาแท่งนั้นมาถือไว้ในมือจรดปลายหัวลงในช่องว่างเขียนชื่อของตัวเองลงไป ‘นาทาเซีย ลอมบาร์ดี’
“....” จดทะเบียนสมรสฉบับใหม่ ต่างคนต่างเซ็นกับคนที่จะมาเป็นสามีในนามของตั
