"ทำไมตื่นแต่เช้าเลย"
รณพีร์รับโทรศัพท์ระหว่างที่กำลังเดินมาที่ห้องทำงาน
"ไม่เช้าค่ะแปดโมงแล้วนะ"
เธอบอกเสียงอ้อนงัวเงียไป ปลายสายยิ้มออกมา
"นอนเถอะวันนี้ว่างไม่ใช่หรอ"
เค้าย้ำอีกครั้ง
"หนูจะทำงานบ้านแล้วก็รอโทรศัพท์นะคะ โทรมาได้ตลอดเวลาถ้าอยากได้กำลังใจ" รณพีร์ยิ้มหน้าแดงแบบเก็บอาการไม่ได้
"น่ารักแบบนี้รักตายเลย" เค้าบอกยิ้มๆ ก่อนจะตัดสายไป
นับดาววางโทรศัพท์เอาไว้บนเตียงแล้วค่อยๆปลดกระดุมชุดนอนออกช้าๆ มือบางลูบหน้าอกตัวเองที่มีรอยจูบของเค้าแดงกระจายไปทั่ว เธอเป็นของเค้าทั้งตัวและหัวใจโดยสมบูรณ์แม้อาจจะไม่ถึงกับร้อยเปอร์เซนต์แต่ปากของเค้าก็ทำให้เธอมีความสุขเหลือเกิน ภาพของเค้าที่กำลังถึงจุดสุดยอดทำให้เธอยิ่งหลงใหล น้ำคาวสีขาวขุ่นที่เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกในชีวิต ถูกชโลมลูบไล้ลงบนหน้าอกอวบอิ่มไปทั่ว เธออยากให้เค้าพ่นใส่ตัวเธอมากกว่า
"อารมณ์ดีมาเลยนะคะ อาจารย์พีร์" เสียงอาจารย์รวี
