พริมาเลือกนั่งเก้าอี้ที่อยู่ตรงข้ามกับอัครวินธ์ ตอนนี้ทะเลสวยๆ สระว่ายน้ำใสๆ ไม่ได้อยู่ในสายตา หลังบ้านที่เป็นภูเขาสวยสง่าสีเขียวชอุ่มก็ไม่ดึงดูด แม้แต่ท้องฟ้าสีฟ้าสีสดใสเพราะแดดที่เริ่มราแรงยามพระอาทิตย์ใกล้ตกดินก็ไม่ได้ทำให้หล่อนรู้สึกว่ามันน่าพิสมัยขึ้นมา เพราะเรื่องที่เจ้านายจะพูดกับหล่อนมันเป็นเรื่องที่หล่อนคิดว่าจะทำให้หล่อนเครียด
รอบแรกเขาเรียกมาคุย หล่อนก็ได้งานที่ออฟฟิศของเขา หล่อนแทบตายอยู่กับกองเอกสารเพราะงานหนัก รอบที่สองที่เขาเรียกไปพูดแบบนี้อีกหล่อนก็พบว่าหล่อนกำลังจะถูกลอบฆ่าเพราะเขา รอบนี้คงไม่ต้องเดาเพราะมันคงจะไม่ใช่เรื่องที่ดีมากนัก เพราะถ้าเป็นเรื่องดี เจ้านายหล่อนคงไม่ได้ดูเครียดเหมือนกับต้องตั้งใจพูดขนาดนี้หรอก...
“ก่อนจะบอกเรื่องทั้งหมด ผมขอให้คุณตอบคำถามผมก่อน”
“ได้ค่ะ”
“ที่คุณบอกว่าคุณเป็นแฟนกับพฤกษ์ มันคือเรื่องจริงหรือเปล่า” อัครวินธ์ให้โอกาสพริมาพูดอีกรอบ
“
